Ik heb het Philips SCD-2000 prototype op de kop kunnen tikken. Schitterende zware speler, prototype wat Philips in 2000 op beursen heeft gebruikt om multichannel SACD te introduceren. Enkel 2 spelers zijn gebouwd.
Leuk ding (van buiten). Laat me raden... Plastic loopwerk en plastic laser?
GRRR! 👿
Lijkt een pc van binnen
En dan een foto maken, terwijl er no disc op staat?
Ach ja, een echte platenspeler zeurt niet als er geen PVC-puck op ligt 😉
Ik heb de philips medewerker die destijds bij het sacd ontwikkel team hoorde gemaild, dit prototype is gebouwd door Marantz en heeft net als de Marantz SA-1 2 tda1547's per kanaal. De SCD2000 heeft 6 outputs, en dus 12 tda1547's.
Ik heb het verhaal van de beste man op m'n site gezet. 8)
Zoooo....
Wat een mooie tank hee! die foto van de achterkant met twee van die blowers erop, mooi spul, hoe kom je nou weer aan zoiets unieks?
Mooi apparaat hoor, jammer dat het nooit uitgebracht is, snoert lekker de mond bij iedereen die aan die platte plastic Flips-apparaatjes denkt 😆
@Ralphies wrote:
Wat een mooie tank hee! die foto van de achterkant met twee van die blowers erop,
Ik heb wel iets van: is dat nou niet een typisch geval van contradictie, blowers in een hi-end (sa)cd speler.
Wat moet je nou met je geweldig dynamisch bereik van oeptiljoen dB als er een blower staat te suizen in de luisterkamer?
Nouja, ik mag er toch vanuit gaan de ze gewinkeld hebben bij Delta of Papst. Daar kun je goede ventilatoren kopen die niet eens boven het geluid van de drive zelf uit komen. Echter hoop ik dat ze de storing die een ventilator terugbrengt in de voeding en dichtbij liggende componenten wel goed hebben weten weg te filteren.
Wat ik wel vaag vind: wel ventilatoren maar nergens een groot koellichaam? (althans op de foto's niet te zien)
Ik denk dat de ventilatoren op de beurs nauwelijks te horen waren, vaak rumoerig die hallen.
two fans were placed in the back to provide cooling for the Class A output section.
http://www.marantzphilips.nl/index.asp?strPage=Info&strBrand=Philips&strType=Philipsscd2000
Je hoort ze overigens niet.
Ik heb het ding eens opengeschroefd. Er zitten geen 12 tda1547's in, maar 3. Ik heb foto's genomen van het d/a board, ik ben zelf niet technisch, maar misschien kan hier iemand zien wat er allemaal te zien is op deze foto?
Op de thumb klikken voor de high res:
Verder heb ik op m'n website meer foto's geplaatst:
http://www.marantzphilips.nl/SCD2000
En hier is prototype nummer 2:
http://link.marktplaats.nl/144868205
600 euro geboden, en dat terwijl die enkel SACD afspeelt.
Nou ja vermoedelijk hebben die proto's aan philips veel meer gekost 😉
3 stereo DAC's geeft 6 kanalen.
Zo te zien zit er na iedere DAC uitgang een meetversterker filter combi (opgebouwd uit 3 SMD opamps). Zeer vermoedelijk klinkt een DAC beter als je z'n uitgang niet te zwaar belast omdat de zero order hold beter op niveau blijft. De voordelen van een 3 opamps meetversterker komen hierin tegemoet. Namelijk een erg hoge ingangsimpedantie. Bij een normale opamp versterker wordt deze verlaagd doordat altijd een factor van de uitgangsimpedantie terug te vinden is in de ingangsimpedantie. Ook kan de schakeling een groter frequentie bereik hebben.
De boel moet symetrisch zijn, vandaar 2x3 opamps per uitgang.
Kennelijk is de boel pas vanaf de opamps symmetrisch uitgevoerd. Vandaaar dat 3 stereo DACS voldoen. Bij symmetrisch vanaf de bitreeks zou je idd verwachten dat er ook twee DACS per uitgang inzitten en dat de ene DAC asymetrisch (met geinventeerde bits) geschakeld is tov de andere. Dit zal wel een slecht plan zijn om dezelfde reden waarom in de red book standaard is vastgelegd dat een CD opgenomen dient te worden bij -12dB.
Verder relais om het uitgangssignaal in en uit te schakelen en kennelijk iets van een uitgangsniveau selectie met dipswitches.
Indien de OpAmps het zwaar hebben (veel stroom voor grote signaal ruis verhouding), dan is het verstandig om ze te koelen.
Koelen met een stroom lucht is so-wie-so een goed idee omdat er dan (mits de grootte van de stroom lucht en de temperatuur van de over de opamps stromende lucht constant zijn) een constante en relatief gezien lage werktemperatuur voor de OpAmps ontstaat, zodat ze op hun best presteren. Worden ze warm dan gaan ze extra ruisen, meer stroom gebruiken, waardoor je meer last krijg van de capaciteiten in de opamp en de bandbreedte naar beneden gaat.
Koel je ze passief (dus zonder door een ventilator constant gemaakte luchtstroom) heb je kans dat er warmte in het kastje blijft hangen en er zich warmte ophoopt boven de opamps, waardoor hun temperatuur en daarmee hun gedag wat betreft ruis en bandbreedte inconstant wordt.
In het productie model van een HighEnd apparaat kun je het probleem met de luchtstroom en de ventilatoren oplossen door een vliegtuigbouwer of natuurkundige een optimaal passief afvoerkanaal te laten ontwerpen, waarin de luchtstroom gegeven de temperatuur van de OpAmp alsnog een constante waarde bereikt. Als de audioliefhebber die het apparaat koopt dan zo slim is om het niet op de verwarming te zetten (wat meestal het geval is), is de temperatuur van de opamps dan alsnog redelijk constant.
Ook zou je nog een tempertuurmeter op de voorkant kunnen zetten, zoals een niet nader te noemen merk doet. Bepaalde liefhebbers zullen weten wat het belang daarvan is, anderen zullen dat leuk vinden vanwege de nostaligie (buizen zie je ook oplichten als ze langzaam warm worden).
Ook stond volgens mij ergens dat er e.o.a. embedded computer gebruikt was om de digitale signal processing te doen. Als dat zo is, dan is dat vergeleken met productie modellen een overkill aan reken transistoren die bij elke klokslag vrolijk op en neer staan te dansen en bij iedere overgang even kortsluiting veroorzaken. Dat produceert ook de nodige warmte die je kwijt wil (ook vanwege wat hierboven staat over de OpAmps in de DAC).
@roland79 wrote:
3 stereo DAC's geeft 6 kanalen.
Zo te zien zit er na iedere DAC uitgang een meetversterker filter combi (opgebouwd uit 3 SMD opamps). Zeer vermoedelijk klinkt een DAC beter als je z'n uitgang niet te zwaar belast omdat de zero order hold beter op niveau blijft. De voordelen van een 3 opamps meetversterker komen hierin tegemoet. Namelijk een erg hoge ingangsimpedantie. Bij een normale opamp versterker wordt deze verlaagd doordat altijd een factor van de uitgangsimpedantie terug te vinden is in de ingangsimpedantie. Ook kan de schakeling een groter frequentie bereik hebben.
De boel moet symetrisch zijn, vandaar 2x3 opamps per uitgang.
Kennelijk is de boel pas vanaf de opamps symmetrisch uitgevoerd. Vandaaar dat 3 stereo DACS voldoen. Bij symmetrisch vanaf de bitreeks zou je idd verwachten dat er ook twee DACS per uitgang inzitten en dat de ene DAC asymetrisch (met geinventeerde bits) geschakeld is tov de andere. Dit zal wel een slecht plan zijn om dezelfde reden waarom in de red book standaard is vastgelegd dat een CD opgenomen dient te worden bij -12dB.
Verder relais om het uitgangssignaal in en uit te schakelen en kennelijk iets van een uitgangsniveau selectie met dipswitches.
He tof!! Dit is informatie waarnaar ik op zoek ben. Ik heb het emailadres van 1 van de ontwerpers van het d/a board, hij weet dus de specs van het ding, maar hij wil helaas niet reageren.
Als jij een inschatting zou moeten maken over de specs/prestaties van dit apparaat adv de gebruikte componenten, wat zou die dan zijn? Of is dat lastig?
Marantz gebruikt in haar SA-1 inderdaad 2 tda1547's per kanaal (is een stereo model, dus 4 tda1547's). Marantz doet dat omdat het anders niet aan de hoge s/n waarde van 120dB komt die bij SACD nodig is. Als dat zo is, waarom kan Philips het in deze SCD2000 dan af met enkel 1 tda1547 per 2 kanalen?
Thx alvast voor je tijd en input!!! 🙂
Het zijn theoretische beschouwingen over wat er in de praktijk aan de hand zou kunnen zijn, wat er in de praktijk gebeurd weet ik verder ook niet...
(Daar gevoel voor ontwikkelen zou veel intesiever en duurder onderwijs betekenen dan een boek vol met van dit soort feitjes uit je kop stampen en nog een middag aan de slag gaan met een simulatie programma dat vaak geprogrammeerd is op basis van exact dezelfde modellen, formules en wijsheden als degene die ookal in het boek stonden en vervolgens wonder boven wonder exact dezelfde resultaten geeft.
Terwijl het nou net interessant wordt wat er gebeurd als je een device to the limits pushed, of eens out of spec wil bekijken. Vaak geeft dat veel meer inzicht in wat er gebeurd. Eind van het verhaal is dat je na zo'n practicum dan weer semi-wetenschappelijk kan stellen dat de computersimulatie je geleerd heeft dat dat wat in het boek staat ook werkelijk klopt met dat wat je in de praktijk zou kunnen meten aan een fysisch device. (Mits je dat doet in dat bereik waarvoor het model competent is en niet geinteresseerd bent in andere eigenschappen.)
Wat betreft het to the limits pushen van een device, kun je vaak alleen concluderen dat een simulatie programma rare fouten maakt en totaal onvoorspelbare uitkomsten geeft zodra 1 van de registers buiten het numerieke floating point getalbereik komt (overflow of underflow)...
En owee als je de wetenschappelijke discussie aan wil gaan over simulatie programma's en een opmerking maakt over het feit dat beide methoden afstammen van hetzelfde wetenschappelijke model als benadering van de werkelijkheid, dezelfde set vergelijkingen en dus verwacht mag worden dat ze dezelfde uitkomsten geven. Helemaal 'verkeerd' wordt het als je er wetenschappelijk correct bijvermeldt dat die resultaten niet per definitie juist hoeven te zijn met dat wat een fysisch device doet, zeker niet als je voor de verandering bijvoorbeeld eens niet het lineaire gebied of niet dat gebied dat binnen de specs valt beschouwd.)
Terug naar de SACD speler:
Wel weet ik dat het niet gemakkelijk is om een lineaire DAC te maken. Probeer voor de lol maar eens een schakeling te maken die een 100% gemoduleerd blokvormig voltage of stroom produceert en tevens via een tweede uitgang een stroom die onder alle gebruiksomstandigheden exact 1/65536 van die stroom is.
Ze gebruiken telkens 1 afwijkende opamp en twee gelijke. Vandaar dat ik op een meetversterker kwam. In de TDA zelf schijnt ooknog een opamp te zitten. Die zou je misschien kunnen gebruiken om het signaal alvast te inverteren voor XLR uit.
Die 3 opamp truuc gebruik je volgens mij niet zo 123 voor serie geproduceerde apparaten, want dat is duur. MC phono voorversterkers zullen misschien een 3 opamp ingangstrap hebben. Verder kom je dergelijke schakelingen alleen in oscilloscopen e.d. tegen.
101dB SINAD (signal to noise and disturbance) is mogelijk met een TDA1547 in combinatie met het normale uitgangscircuit. Als de speler inderdaad de SACD spec haalt (wat je van een proefmodel voor een audioliefhebbersbeurs mag verwachten) dan zal het wel zo zijn dat de specs van de TDA onbelast (dus met alleen een scoop erachter) beter zijn dan belast. In dat geval is het ook mogelijk om diezelfde betere specs te halen met zo'n 3 voudige opamp trap achter de TDA ipv het normale uitgangscircuit.
Verder zal het zo zijn vanwege 20 jaar vooruitgang in de techniek, dat er volgens de SACD standard meer signaal bewerking en filtering in het digitale domein plaatsvindt en mogelijk is, dan dat was mogelijk was ten tijde van het Red Book.
Misschien is het voor marantz goedkoper om 2 TDA's te gebruiken dan 6 goede opamps (die voor een topspeler ooknog eens op twinning eigenschappen geselecteerd moeten worden).
Verder zou het maar zo kunnen dat de TDA's overgeklokt lopen om hun specs ook bij SACD samplerate waar te kunnen maken (in afwachtig van een 100% SACD waardige variant van de 1547.) In een luchtstroom gekoelde speler gaat dat goed, maar in een productie model zonder blowers aan de achterkant is dat lastiger.
Ook kun je voor een productie speler voor jarenlang luisterplezier beter iets gebruiken dat uit zichzelf minder warm wordt. Te denken valt dan aan het interleaven van 2 TDA's, zoals vroeger gedaan werd met 2 8 bits DACs om aan 16 bit te komen.
Het zou ook een Marantz (danwel highend in het algemeen) truuc kunnen zijn: Namelijk dat je een stereo IC neemt, deze vlak voor of net na de inbouw grondig doormeet en kijkt welke kant het beste gebakken is en alleen die kant gebruikt en de andere kant ongebruikt laat. Zo krijgt de klant een product dat voldoet aan de bovenkant van de kwaliteits specs en vermoedelijk scheelt het e.a. in de overspraak.
In de DCC951 zit die optie volgens mij ook voorbereid op de DAC uitgangsprint, daar is plek vrijgehouden voor een 2de DAC IC. Met 2 van die dingen erin en wat andere draadbruggetjes heb je daarbij het in deze paragraaf omschreven effect.
